Tytuł: Droga Pani
Bird
Cykl: Emmy Lake,
tom 1
Tłumaczenie: Katarzyna
Makaruk
Data premiery: 12.11.2020
Wydawnictwo: Literackie
Liczba stron: 392
Gatunek: powieść
obyczajowa / historyczna / chick lit
„Droga Pani Bird” to debiut literacki A.J. Pearce,
brytyjskiej pisarki, która wcześniej zajmowała się dziennikarstwem i
marketingiem. Inspiracją do powstania tej powieści był magazyn dla pań z 1939
roku, który przypadkiem wpadł w ręce autorki – zafascynowało ją to, jaki
wsparciem w codzienności wojennej mógł być dla zwyczajnej angielskiej kobiety.
Były tam porady jak ugotować coś z niczego, jak zrobić sweter ze starej wełny i
tym podobne przydatne informacje. Najmocniej jednak zainteresowała ją rubryczka
z listami od czytelniczek z prośbą o poradę do redakcji. Porady te były nie
tylko przydatne, ale i dosyć osobiste, podpierające na duchu. Stąd też zrodził
się pomysł na książkę, gdzie główną rolę, główną oś fabularną autorka oparła
właśnie na kąciku porad dla czytelniczek. Na ten moment autorka pracuje już nad
kontynuacją powieści, trwają też prace nad serialem telewizyjnym.
Londyn, końcówka roku 1940, czasy II wojny światowej. Emmy
Lake to 23letnia dziewczyna, która od około dwóch lat chodzi do nudnej pracy w
kancelarii prawnej. Jej marzeniem jest zostać dziennikarką, korespondentką
wojenną, więc kiedy natrafia w gazecie na ogłoszenie w sprawie pracy od
Londyńskiej Kroniki Wieczornej, jednego z najbardziej poważanych dzienników
brytyjskich, wierzy, że w końcu uda jej się to marzenie spełnić. Z entuzjazmem
zjawia się na rozmowę o pracę, w redakcji, która wcale nie wygląda tak jak
sobie wyobrażała… Rozmowa też jest dosyć dziwna. Emmy jednak nie zwraca na to
uwagi – jest zachwycona, że została przyjęta! Nie zauważyła nawet, że podczas
rozmowy nie zostało powiedziane na jakie stanowisko… Podczas pierwszego dnia
pracy czeka ją niemałe zdziwienie. A to dopiero początek zabawy!
Książka składa się z 28 rozdziałów prowadzonych w narracji
pierwszoosobowej czasu przeszłego przez główną bohaterkę Emmy. Styl powieści
jest przyjemny, lekki, często zabawny, choć i nie obejdzie się bez wzruszeń.
Całość poprzetykana jest różnymi listami – to od czytelniczek, to od samej Emmy
i tymi do niej skierowanymi.
Przy powieściach prowadzonych w narracji pierwszoosobowej
kluczowe jest, by polubić, a przynajmniej zrozumieć głównego bohatera. Tutaj na
pewno nie będzie z tym problemów. Emmy to młoda dziewczyna z wielkimi
marzeniami, jednak z w miarę zdroworozsądkowym podejściem do życia. Trwa wojna,
jej narzeczony i brat służą w wojsku, a i ona chce się na coś przydać,
przyłożyć własną cegiełkę do zwycięstwa nad Hitlerem. I tak prócz codziennej
pracy Emmy jest wolontariuszką w straży pożarnej – odbiera telefony, przyjmuje
zgłoszenia na nocnej zmianie, gdy nad ich głowami przelatują samoloty bombowe.
Nie można więc jej odmówić ogromnej odwagi. Dodatkowo jest równie uprzejma i
uczynna – stara się zachować optymizm nawet w najgorszych momentach, pociesza
innych i jest mocno empatyczna. Co niestety w pracy przysparza jej ostatecznie
masę problemów. Dlaczego?
Bo przyszło jej pracować z Panią Bird, kobietą, która
wzbudza postrach wśród pracowników, zasadniczą w mocno przesadny sposób. Kiedyś
była znaną redaktorką, odpowiadała na tysiące listów czytelników, teraz, gdy ma
już jakieś 70 lat, ze swoim żelaznym regulaminem o czym można pisać a o czym
nie, raczej nie zaskarbia sobie popularności wśród kobiet, do których kierowany
jest magazyn. Emmy potajemnie stara się z tym walczyć, żal jest jej tych wszystkich
kobiet, które mają na tyle poważny problem, że aż proszą Panią Bird o radę,
która wyrzuca ich listy do kosza…
 |
| A tak podczas czytania opisu postaci wyobraziłam sobie Panią Bird... Tylko trochę potężniejszą 😉 |
Prócz tych dwóch pań w powieści oczywiście jest jeszcze
wielu ciekawych bohaterów, na których warto zwrócić uwagę i którzy podbiją
Wasze serca!
W związku z tym, że cała fabuła toczy się w tle II wojny
światowej, warto też wspomnieć jak jest ona tu przedstawiona. Bohaterowie
prowadzą w miarę normalne życie, a przynajmniej tak się wydaje – Emmy twierdzi,
że przyzwyczaili się do nocnych nalotów, zrywanie się ze snu i pędzenie do
schronów też nie robi na niej wrażenia. Chociaż może tak to tylko przedstawia?
W końcu jak wspomniałam, bohaterka stara się nie przysparzać innym problemów,
więc i każdy minus, stara się przedstawić w mocno złagodzonej formie. Mimo
podejścia Emmy, jej pozornego przyzwyczajenia się do wojny, każda scena, w
której przychodzi jej skakać przez leje powstałe na skutek bomb, czy
obserwowanie pracy strażaków ratujących innych ludzi i budynki przed zawaleniem
po ostrzale bombowym, robi wrażenie.
Ogólnie „Droga Pani Bird” to zajmująca historia wycinku
życia młodej angielki z ambicjami opowiedziana w bardzo lekki, przyjemny
sposób. Jasne, porusza ważne tematy jak odwaga, codzienność podczas wojny,
miłość i przyjaźń, a także strata i śmierć, jednak wszystko przedstawione jest
w formie bardzo lekkiej, przystępnej, nieprzytłaczającej. Ja nad książką i się
śmiałam i płakałam i na pewno będę ją dobrze wspominać. Bardzo polubiłam główną
bohaterkę, mocno jej kibicowałam i na pewno będę chciała poznać jej dalsze
losy.
Moja ocena: 8/10
Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję Wydawnictwu
Literackiemu!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz