"Morderstwo w zimowy dzień" Merryn Allingham

Autor: Merryn Allingham

Tytuł: Morderstwo w zimowy dzień

Cykl: Flora Steele, tom 2

Tłumaczenie: Ewa Ratajczyk

Data premiery: 08.11.2023

Wydawnictwo: Mando

Liczba stron: 328

Gatunek: kryminał cozy crime

 

Polski czytelnik o Merryn Allingham usłyszał dopiero w połowie tego roku, choć na swoim rodzimym, brytyjskim rynku, autorka obecna jest już prawie od dekady - na swoim koncie ma kilka cykli powieściowych, na które składają się powieści historyczne zarówno z dodatkiem zagadki kryminalnej, jak i romansu. Jednak jej najnowszą serią jest coś, co zadowoli wszystkich fanów klasycznego nurtu powieści kryminalnej, detektywistycznej - jest to cykl z księgarką Florą Steele, który u nas właśnie liczy sobie dwa tomy i to on przedstawił nam nazwisko tej autorki, na rynku angielskim tomów jest już siedem, a ósmy zapowiedziany na rok kolejny. Najlepsze jest jednak to, że w ocenie anglojęzycznych czytelników każdy kolejny tom jest lepszy od poprzedniego! Mnie to cieszy, Florę pokochałam od pierwszego spotkania w “Morderstwie w księgarni” (recenzja – klik!), a świadomość, że dalej jest tylko lepiej sprawia, że już teraz chciałabym przeczytać wszystkie pozostałe tomy! Ale na razie pogadajmy o tomie drugim – można go również czytać niezależnie od reszty.

 

“Morderstwo w zimowy dzień” rozpoczyna się pod koniec stycznia 1956 roku, od wydarzeń z tomu poprzedniego minęło kilka miesięcy. Mieszkańcy Abbeymead właśnie spotykają się w jednym miejscu ze smutnej okazji - na stypie poświęconej pamięci męża cukierniczki Kate, którego ciało odnaleziono kilka dni wcześniej. Na stypie pojawia się sporo gości, wśród nich jest oczywiście Flora i pisarz Jack. Z daleka obserwują wejście ich znajomej, Polly, która wygląda jak gwiazda filmowa - kiedyś była sekretarką z marzeniami o aktorstwie, teraz te marzenia próbuje spędzać w towarzystwie pewnego starszego zamożnego pana… W czasie tego spotkania Polly jest dosyć nerwowa, ale Flora i Jack nie poświęcają temu więcej uwagi. Przynajmniej do czasu. Kilka dni później wybierają się do Brighton, by uatrakcyjnić dzień chłopakowi pomagającemu Jackowi w domu. Niestety z miłej wyprawy robi im się dosyć makabryczna wycieczka - spacerując po molo dostrzegają zwłoki w wodzie… Okazuje się, że to Polly. Policja zakłada samobójstwo lub wypadek, zwykłe poślizgnięcie na lodzie, Flora, która znalazła nieopodal miejsca wypadku czerwony pompon, jest pewna, że ktoś za tą śmiercią musi stać… Ponownie zatem wciąga Jacka w rozwiązywania zagadki kryminalnej! Czy jednak powinna podchodzić do tego tak beztrosko, jak zdaje się to robić?

 

Książka składa się z 33 rozdziałów, każdy podzielony jest na kilka scenek. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu przeszłego, narrator naprzemiennie przedstawia historię z punktu widzenia Flory i Jacka. Styl powieści jest delikatnie stylizowany, subtelny, tak że czytelnik ma wrażenie, że faktycznie czyta powieść, która mogła powstać w roku wydarzeń tej historii. Nie ma tu przekleństw, nie ma brutalności, jest miło, uroczo, przyjemnie. Dialogi prowadzone są z równie dużym wyczuciem, przez co książka całościowo dalej bardzo klasyczne, spokojne wrażenie.

 

Po dwóch spotkaniach z Florą, muszę przyznać, że bardzo podoba mi się jej kreacja. To młoda dziewczyna, która dla swojej ciotki zrezygnowała z własnych marzeń o podróżach, a która po jej śmierci przejęła to, co było dla niej tak ważne, czyli księgarnię. Mimo tego i mimo ciągle jeszcze trudnych czasów, gdy zarówno pieniądze, jak i dobra nadal są jeszcze po wojnie ograniczone, Flora zdaje się zachowywać ciągły optymizm - robi co może, by się utrzymać, z nadzieją patrzy w przyszłość. Pomaga wszystkim wokół, nikogo nie posądza o złe intencje. Nawet jeśli bada zbrodnie, to stara się sprawcę zrozumieć, nie uznaje, że człowiek jest po prostu zły. To taki promyczek nadziei, pozytywnie nastrajający, mocno energiczny, który tą energią zaraża wszystkich wkoło. A jednak zna też swoją wartość, nie pozwala siebie wykorzystywać. Bardzo przyjemna, bardzo pozytywna postać!

“Jej promienny optymizm był cenną cechą, ale źle ulokowany, jak w tej chwili, mógł ją zabić.”

W śledztwach towarzyszy jej Jack, pisarz kryminałów, który nieraz zachowuje się jak jej przeciwieństwo, a przynajmniej ta racjonalna kotwica - dba o jej bezpieczeństwo, hamuje te bardziej szalone pomysły. To człowiek racjonalny, który jednak widzi, jak dzięki znajomości z Florą sam zaczyna się zmieniać, patrzeć na życie trochę bardziej przyjaźnie. Mimo że w tym tomie dopada go wspomnienie przeszłości, to wygląda na to, że w końcu otwarł nowy rozdział życia, przez który ten poprzedni został już na stałe zamknięty. Jack i Flora bardzo do siebie pasują, tworzą niesamowicie przyjemną parę, choć na razie romantycznych wątków pomiędzy nimi nie ma.

 

W tym tomie skupiamy się też na postaci Polly, którą ktoś prawdopodobnie pozbawił życia, a my szukając potencjalnego motywu tej zbrodni, musimy przyjrzeć się jej bliżej. Czy była to dziewczyna, która wykorzystywała innych do swoich celów? Czy raczej dobra dusza, która chciała po prostu realizować marzenia?

 

Intryga kryminalna prowadzona jest w przyjemnie spokojnym stylu, choć to wcale nie znaczy, że nic się w powieści nie dzieje - oj, dzieje się, dzieje! Jest kilka dosyć dynamicznych scenek, podczas których na twarzach czytelników na pewno pojawią się rumieńce. Jednak poza tym, historia toczy się spokojnym rytmem, sporo jest rozmów z innymi bohaterami, szukania i przepytywaniu potencjalnych świadków oraz dedukcji, którą praktykują wspólnie bądź osobno Flora z Jackiem. Intryga zbudowana jest tak, że angażuje wiele różnych wątków, tematów, które sprawiają, że czytelnik sam nie wie, w którą stronę z rozwiązaniem powinien pójść. Mimo główkowania na końcu i tak okazuje się, że finał poszedł całkiem innym torem niż można by przypuszczać, choć po zastanowieniu każdy przyzna, że faktycznie były do tego małe poszlaki… To wszystko daje nam wyśmienitą powieść detektywistyczną!

 

Do tego dochodzi jeszcze miejsce i czas akcji. Autorka osadziła swoją powieść po raz kolejny na angielskiej prowincji (gdzieś w którymś z kolejnych tomów na pewno ruszymy z miejsca, w planach jest wycieczka do Kornwalii!), której realia oddała z prawdziwą dokładnością - przyglądamy się rozwoju lokalnych biznesów po wojnie, problemom z pracą i zatrudnieniem, jedzeniem, ubraniami. Do tego w tym tomie historia toczy się zimą - w styczniu i lutym - co nadaje lekturze fajnego klimatu, wszystko spowija mięciutki śnieg i świąteczne światełka.

 

Podsumowując, “Morderstwo w zimowy dzień” okazało się równie przyjemną historią kryminalną co tom pierwszy serii z Florą Steele. Zagadka kryminalna prowadzona jest w starym, klasycznym stylu, na spokojnie i w skupieniu na dedukcji. Do tego dochodzą urocze kreacje postaci tryskające pozytywną energią, których beztroska i impulsywność są prawdziwie czarujące. Jeśli zatem ktoś zapyta mnie o zimową powieść kryminalną wprowadzającą w dobry nastrój, a zarazem napisaną z wyczuciem i zacięciem, wskażę właśnie ten tytuł! Gorąco polecam, a ja już wypatruję informacji o premierze tomu trzeciego!

 

Moja ocena: 7,5/10

 

Recenzja powstała w ramach współpracy z Wydawnictwem Mando.

Dostępna jest też w abonamencie 

Dodaj na półkę - klik!

Podoba Ci się to, co robię?

Wesprzyj mnie na patronite.pl/kryminalnatalerzu i dołącz do grona moich Patronów!